W jesiennej rundzie sezonu 1960 – 1961 rozegrano 9 spotkań i „Harnaś” z liczbą punktów 15 zostaje liderem tabeli. Nie uszło to uwadze dziennikarzy z „Tempa”, którzy w numerze z 28 listopada 1960 roku, podziwiali wysokie ambicje i duże umiejętności piłkarskie „Harnasi”. W ostateczności po rundzie wiosennej „Harnaś” zajmuje IV za „Wawelem” Kraków, „Hejnałem” Kęty i „Borkiem” Kraków. Rezerwa Klasy A zajmuje III miejsce.

Przed treningami i meczami wygłaszano referaty polityczne.

Zawodnicy rezerwy: Zbigniew Zborowski, Leszek Gąsior powołani zostają do pierwszej drużyny. W kolejnym sezonie 1961 – 1962 drużyna gra w grupie III Klasy A, zajmuje w końcu VIII miejsce, zdobywając 20 punktów (bramki 31:41).

W sezonie 1962 – 1963 roku, na 16 drużyn w grupie „Harnaś” po rundzie jesiennej zajmuje V miejsce. Coraz bardziej starzejąca się drużyna, gra coraz słabiej co doprowadza do spadku do Klasy B. Następują poważne zmiany w składzie drużyny. Dojrzali do gry zawodnicy rezerwy zasilają I drużynę, która gra w składzie: J.Puchała, L. Gąsior, Z. Zborowski, M. Zborowski, W. Romanowski, J. Kurek, L. Uczkiewicz, A. Olesiak, W. Fitrzyk, L. Filipiak, R. Wykurz, A. Mucha, S. Kulig.

Drużyna po rewelacyjnym sezonie zajmuje I miejsce, lecz z przyczyn regulaminowych nie awansuje. Po zakończeniu sezonu Wincenty Fitrzyk, zmienia barwy klubowe i zasila drużynę „Kalwariankę” a w dalszych latach „Unię” Tarnów. W jego ślady idzie Zbigniew Zborowski przechodząc do AKS „Niwka”.

Drużyna Seniorów przed meczem z „Zakopianką” w Zakopanem 12 października 1958. Wynik „Zakopianka” – „Harnaś” 4 : 1. Stoją: Andrzej Nieznalski, Aleksander Mucha, Zbigniew Majeran, Andrzej Sipak, Zbigniew Wykurz. Poniżej: Leon Filipiak, Jan Pach, Adam Stasik, Andrzej Mucha, Jan Smoleń, Paweł Lisok

Andrzej Sipak – od 1956 roku zawodnik „Harnasia” – potem wieloletni trener, wychowawca dzieci i młodzieży, działacz klubowy i sportowy.

Inne ujęcie drużyny Seniorów w meczu w Zakopanem 12.10.1958.

W sezonie 1963/64 „Harnaś” gra w klasie B podokręgu Nowy Sącz. Następuje odmłodzenie drużyny, do składu wchodzą młodzi zawodnicy z rezerw. Po pierwszej rundzie „Harnaś” zajmuje I miejsce, uzyskując pięć zwycięstw i trzy remisy.

W dniu 13 grudnia 1963 roku, do klubu przychodzi pismo z Podokręgu w Nowym Sączu o zweryfikowaniu wszystkich meczy rundy jesiennej, jako walkowery na niekorzyść „Harnasia”.

Przyczyną tej kary są nie uregulowane sprawy finansowe wobec Podokręgu. Zarząd klubu podejmuje decyzję o wycofaniu drużyny z rozgrywek informując o tym Podokręg w Nowym Sączu i OZPN w Krakowie. Jeszcze w tym samym miesiącu Podokręg anulował pismo z 13 grudnia 1963 roku, przyznając punkty „Harnasiowi”. Po rundzie wiosennej drużyna

utrzymuje I miejsce i bierze udział w rozgrywkach o awans do klasy A. Niestety przegrywa kolejne mecze z: Sołą Oświęcim (1:3 i 0:2), Motorem Tarnów (0:4 i 0:2) i z Dalinem Myślenice (0:2 i 0:2).

W sezonie piłkarskim 1964/1965 drużyna prezentuje dobry poziom przygotowania fizycznego, robi coraz większe postępy w wyszkoleniu technicznym. Po zakończeniu sezonu zajmuje IV miejsce.

Rok 1958 – Drużyna Seniorów „Harnasia” Od lewej: Połeć, Stasik, Mucha, Majeran, Ćwiertniewicz, Filipiak, Smoleń, Sipak, Nieznalski, Badura, Trzaska.

Przyjaciele z boiska: Leon Filipiak, Adam Stasik, Badura, Feliks Trzaska, Andrzej Sipak.

Drużyna Junirów przed meczem z „Zakopianką” w Zakopanem w dniu 12 października 1958. Wynik „Zakopianka” 0 – 5 „Harnaś”. Stoją: Józef Kurek, Józef Sowa, Edward Zapała, Zbigniew Zborowski, Jan Kapturkiewicz, Leszek Gąsior. Poniżej: Czesław Poczynek, Stanisław Poczynek, Czaban, Stanisław Kulig, Jan Zborowski.

Drużyna „Harnasia” gotowa do wyjazdu na mecz starym STAREM wersji kabrio – na drabince Leon Filipiak, przed autem Andrzej Mucha.

Coraz młodsi chłopcy interesują się działalnością sportową klubu i wykazują olbrzymie chęci i gotowość do uprawiania piłki nożnej. W 1965 roku, trener drużyny Andrzej Sipak zakłada drużyny „trampkarzy” i juniorów. W roku 1965, w drużynie seniorów, debiutuje piętnastoletni wówczas Adam Urbański. Zawodnik wszechstronny, którego nazwisko będzie wpisywane do protokołów meczowych „Harnasia” jeszcze przez kolejne 25 lat.

W następnym roku 1966 karierę kończą barwne postacie drużyny „Harnasia”: Leon Filipiak i Andrzej Mucha, a także bracia Olesiakowie z Dobrej. W sezonie 1965/1966 po odejściu w/w zawodników, widać brak dopływu młodych zawodników, drużyna zajmuje przedostatnie miejsce w tabeli. Kolejny sezon 1966/1967 drużyna gra na średnim poziomie, zajmując IV miejsce, ze stratą 10 punktów do lidera. W składzie drużyny pojawia się coraz częściej Stanisław Pachowicz z Góry Zęzów, znany jako „Marymont” w bramce Walenty Moskal oraz całkiem nowe twarze: Ryszard Smoter zwany potem „Szczawikiem”, Stefan Stelmach oraz Tomasz Urbański najstarszy z braci, usportowionej rodziny Urbańskich.

Sezon 1967/1968 nie przynosi większych zmian. W tym czasie grę rozpoczynają też kolejni juniorzy Marek Lasek, Jacek Pyrć i Ryszard Szmal, Stanisław Petranowicz zwany „Muszką”. 1968 r.- w drużynie KS „Harnaś” kończy grający trener Andrzej Sipak.

Drużyna Seniorów rok 1960. Eugeniusz Połeć, Świech, Zbigniew Majeran, Aleksander Mucha, Jan Pach, Wincenty Fitrzyk, Zbigniew Zborowski, Andrzej Mucha, Leszek Gąsior, … , Andrzej Sipak, Paweł Lisok.

Drużyna Seniorów mocno już odmłodzona – początek lat 60–tych. Stanisław Poczynek, Stanisław Kasprzyk Leon Filipiak, Mieczysław Wożniak, Adam Stasik, Leszek Gąsior, Jan Sowa, Stanisław Kulig, Wacław Romanowski.

Drużyna Seniorów, jeszcze bardziej odmłodzona – połowa lat 60–tych. Starsi zawodnicy (w środku) Leon Filipiak i Andrzej Mucha tworzą trzon drużyny, ale młodsi już dybają na ich miejsca (drugi z prawej Bolek Wargocki).

Wyjazdowy mecz „Harnasia” – starym STAREM z plandeką, w upalne dni podróż wersją bez plandeki (po lewej stronie zdjęcia Eugeniusz Połeć).

Inne Artykuły